۱۳۸۵ اسفند ۲۵, جمعه

اولین شب آرامش


نمی دونم چند شب از این عمر عزیز ما رفت و چند شب حرص خوردیم؟
خودم هم که نمی دیدم از دست ابراز احساسات گلی خونم به جوش می اومد
این گلی هم که هوای دلش دایم ابری , کی می تونست کینه این شوکت رو از دلش پاک کنه
من که خیلی خوشحالم این مایه دق تموم شد که خودش کم بود , بعدش غصه و ماتم بود که
گلی : حالا چی به سر ایی طفلی بهار میاد ؟
ایی پسرها همه شون همی طوری بی وفان
دیدی اولش چی طور میْمرد براش ؟
تا رفت فرنگ همه چیزان یادش رفت ؟
............اصلا تقصیر
فقر فرهنگی میشد و در آخر نتیجه مثبت فیلم این بود که
بنا به نظریه کارشناس ارشد یونیسف لیدی گلی :ا
اگه از روز اول هی تلفون و اینها رو از دم دست نسرین برنمی داشتن و قایم نمی کردن

اونم مجبور نبود کارن یواشکی بکنه و آخرش ایی طوری مادرش هم بمیره
اگه ایی بهروز مجبور نبود یواشکی با نسرین دوست بشه
اگه ایی پدر و مادرها و یه کارانی نمی کردن که ایی بچه هانشون لج کنند
خب این همه آدم بدبخت نمی شد ؟
ا- به عبارتی من هم که بگیر و ببند دارم باید به زودی منتظر ایدز و قتل و جنایت باشم گلی ؟
گلی : معلومه . همه اینا واسته ایی بکن نکن های شما بزرگتر هاس دیگه خانوم
ا- حالا نه این که شما ها هم از ترس نگاه تو چشم هیچکی نمی کنید ؟
گلی : خب ایی طوری همه چیزان یواشکی و هول هولی میشه
اگه شما ها بذارید, آدما دل سیر تو چشان هم نگاه کنند , خب همون اولش می فهمن کی به کیه
بیخودی هم واسته ی ایی پسران بی وفان میث بهروز ایی طفلی بهار بی بابا نمی شد
حالا تمام این سریال جای خودش , همه چیز بر می گرده فقط به بهار
هر که به فکر خویشه , کوسه به فکر ریشه
تا حالا هر چه می کشیدیم یا از دست مرحوم فردین بود یا برادر ملک مطیعی .


از جناح خارجی هم که آمیتا باچان و راج کاپور
یک مدت هم جنگ بود و باید از اوشین صبوری و ریاضت می آموختیم
بعد از جنگ هم رونق فیلم های ترکی بود و دوره ابراهیم و خانم هولیا که
همزمان خیانت و بی بند و باری

وارد فرهنگ برادران خسته ی از جنگ شد..
حالا که به سلامتی ماهواره هم هست با شش تصویر همزمان , از همه طرف می خوریم ! ا
سلمان خان و تام کروز از یک سو , آرایش عربی و لبنانی که نگو
غصه آقای شوکت یک طرف
گلی : همه رو ول کن این زرین رو بگو که
روی شوکتم سفید کرده !ا
تازشم امشب به ایی پیمان گفت فرزاد و بکشتونه رو چی میگی !ا
سرشب اولین شب آرامش
آخر شب نرگس ؟ الهی شکر که تموم شد
گلی : حالا که ایی عمو سید مریض شده , هی تب داره هی تب داره
اون وقت هی اوهو, اوهو سرفه می کنه و صیداشم در نمیاد هی بیگه نازی, نازی
تونم همه اش باهام دعوا می کنی
هر چیزانی که عشقی باشه تو بدت میاد و باهاس تموم شه ؟
حالا می خواد نسرین باشه یا نرگس یا چی بود اون یکی ؟
حمید ..........................................؟












۱۳۸۵ اسفند ۲۳, چهارشنبه

عشق تلخ





کیمیان چرا عشق اینقده غم انگیزه؟
عشق یعنی حسرت و دوری
گلی : پس این دیگه کجانش خوبه که همه هی دلشون عشق می‌خواد
خب تو وقتی کسی رو دوست داری نوعی احساس اهمیت به وجودت می شینه که حتی توجهت رو به خودت بیشتر می‌کنه. یا همینه که حس می کنی هستی یکی هست که داره به تو فکر می کنه و براش مهمی!
تو وقتی عاشقی اصولا یک شخصیت جدید پیدا می کنی که
مهربونه و همه چیز به نظرش دوست داشتنی و زیبا می‌آد
گلی : پس چرا بعدش همه چیزا خراب می‌شه ؟
خراب که نه اما بعد از مدتی اتفاقات یا سوء تفاهمات به تدریج باعث دوری می‌شه
یکی بیشتر یکی کمت
اما مهم‌ترین اشکال ما آدم‌ها تصورات شخصی‌مون از طرفی‌ست که هنوز درست نمی‌شناسیم
وقتی با خلاف اون‌ها مواجه می‌شیم، احساس فریب خوردگی پیدا می‌کنیم
در حالی‌که اون آدم هیچ تقصیری در خلق تصورات ما نداشته
در نتیجه اون شخصیت خوب و دوست داشتنی که با عشق اومده بود جاش رو با تلخی و یاس عوض می‌کنه

عشق مثل فصل بهار از یک جایی شروع می‌شه در تابستون شکوفا و پر بار می‌شه اما کم کم که به سمت پاییز می‌ره رنگ‌های سبز و با نشاط جای خودشون رو با زردی و خشکی عوض می کنن
هر بار که از روی برگ ها عبور می کنی صدای خشک برگ‌ها تو رو به یاد ایامی می اندازه که تازه بهار شده بود و تو دوست داشتنی بودی
خب نمی‌شه یه کاری کنیم خراب نشه؟
مردم به همین دلیل به فکر ازدواج می‌افتند که عشق را همیشگی کنند
در حالی که همین دلتنگی‌های عاشقونه است که عشق را می‌سازه یک شعری هست که می‌گه
بیستون را عشق ساخت و شهرتش فرهاد برد
گلی : کیمیان ! مگه جای عشق تو سینه نیس؟
پس چرا مردم از چش عاشق می‌شن
مردم امواج رو از چشم هم می‌گیرند که وارد وجودشون می‌شه و به قلب می رسه. وقتی دو تا غریبه با هم رو در رو می‌شن هیچ شناخت و قضاوتی از هم ندارند.
برای همین چشم‌هاشون مثل آینه تصویر واقعی طرف مقابل را منعکس می‌کنه .
آدم‌های زیادی به خاطر همین عشق در نگاه اول یک عمر به پای هم سوختن و ساختن .
چون عشق


روز اول دیگه نبوده

گلي پرچونه

ميگم هان ، اگه يه چي بپرسم شاكي نميشي ؟
تو چطور تونستي مظهر عشق باشي وقتي
هيچ وقت نمي توني يكي مث خودت و پيدا كني تا بفهمي عشق چيه ؟

مگه نباهس خدا همه چيزان و بلد باشه و بدونه ؟
تو چطوري مي خواي عاشقي رو بفهمي،  هان . من الانه گريه‌ام مي گيره
حالا اگه اينكه فكر مي كني خدايي اشتيباني بود و فقط فكر خودت بوده ،  پس تكليف چيزاني كه ياد نگرفتي چي مي‌شه ؟
چطور مي‌شه بگيم : يكي بود يكي نبود. غير از خدا هيچي نبود ؟
به نظر شما ايي عوضي نيست؟
اگه يكي بوده حتمني اون يكي ديگه هم بوده چون همه چيزان و خودت گفتي جفتي درست كردي

بعدم مگه مي‌شه غير از خدا هيچي نبوده باشه
ولي خدا، خدان يه چيزاني هم باشه ؟


خدايا،  نمي شد تو كه همه چيزان و در گوش آدم ياد دادي   اين
خوشبختي و عشق هم ياد مي دادي تا ما هي دنبال چيزان آشغالي نگرديم؟
ما كه تا حالا خوشبخت نبوديم كه بدونيم چه
شكليه و از كجاهاني مي‌شه پيداش كرد ؟

خدايا
ممكنه همه اش اينا كلك هاي شيطون باشه تا ما تو رو نبينيم ؟