راسته شما به هر چیزانی که بگی: باش.
می‌شه؟
یعنی اون‌وقت مام که از روح شما هستیم،می‌شه به چیزانی که می‌خوایم، بگیم باش و بشه؟
یعنی باهس همون طوری که شما اول اراده می‌کنی
بعد به فکرت می‌گی باش و بعدش می‌شه؟
به همین سادگی؟
په یعنی اگر به چیزان بد هم فکر کنیم می‌شه؟
په یعنی ما همه اش داریم خودمون رو بی‌چاره می‌کنیم با فکرای ترس و اینا؟
ببخشیندا،
اون روزی که هنوز هیچی هیچی نبود و همه چیزان فقط سیاه بود
و تاریک، اون‌وقت شما به چی گفتی باش
که از خورشید و ماه و ستاره‌ها و .... تا گلی موجود شد؟
شاید به اونی که خودت می‌دونستی و توی فکرتون بود گفتید باشه؟
یعنی منم به هر چی که توی فکرم باشه،بگم باش می‌شه؟
باشه‌ی خالی یا باهس باور داشته باشم که می‌شه.
نه که شما خودت خدا بودی و می دونستی که می‌شه.
منم باهاس باور کنم می‌شه تا بشه؟
یا اول باهس باور کنم که از روح شما هستم تا بشه؟
