۱۳۹۸ تیر ۲۹, شنبه

نکنه نباشی





یه روزهایی انقده خوبه انقده قشنگه که 
دلم می‌خواد مثل قناری بال بال بزنم.
 همه چیزان خوشگل و همه مهربون و به هم می‌خندن و خوبن که باورم می‌شه حتمنی شما هستی. 
واسته ایی‌که فقط خدا می‌تونه این‌همه خوبی‌ بسازه.
یه روزهایی هم انقده همه‌جا تاریک و همه بد و زشت و بداخلاق و بی‌تربیت می‌شن که می‌ترسم، نکنه راستی راستی شما نباشی؟
اونوقت من از ترس کجا برم؟